چشات

                     شعر که نمیشه گفت ولی این متن  از احساساتم نوشته بودم  

ای کاش میشد دوباره تو رو دید

 با تو گفت به خاطر گمشدنت گریست

 میشد توی اسمون تا دور دستها پرید

 میشد با هم باشیم به بهشت رسید

 میدونی برای همیشه داغت روی دلم میمونه

 اگه یادگاریات تا اخر عمر برام بمونه

 به عکسمون نگاه میکنم چشات خنجرم میزنه

 نمکی میشه روی زخمم اتیشم میزنه

 کسی نمونده برام،تنهایم تا همیشه

 اخه برام هیچکس مثل تو نمیشه

 تو کجایی که دگر نخواهمت دید

 اگر هم بینمت دگر نتوانم به تو رسید

 فقط بگذار پیدایت کنم بار دگر ببینمت

 بخدا دلم تنگ شده برای صدایت

 نکنه توی مرداب فراموشی ها غرق شدم

 یا اینکه من از یادت پاک شدم

 تنها امیدم اینست که روزی کنم پیدایت

 بنشینم رودر رویت زل بزنم توی نگاهت