ضحاک و انگشتری

حتمأ ضحاک رو میشناسی همون حاکمی که از شدت ظلمی که به مردم میکرد به شاهنامه راه پیدا کرد

ضحاک دوستی داشت که از که همه او را مردی خوب و شرافتمند ممیدونستن و  پیش او گله ها از ضحاک میکردن تا یکروز عده ای به نزد دوست ضحاک میایند و به او میگویند که با ضحاک صحبت کن تا دست از این همه ظلم و ستم بردارد ان شخص قبول میکند که با ضحاک صحبت کند.

یه روز به کاخ ضحاک میره اولش میترسید موضوع رو بهش بگه اما ضحاک بهش میگه تو چیزی میخواهی به من بگی پس چرا حرف نمیزنی دوست ضحاک میگه مردم به من گفتن که تو به شون ظلم میکنی  و منو فرستادن تا به تو بگم اینقدر به انها ظلم نکن

ضحاک گفت این مردمان خود به هم ظلم میکنن نه من به انها و به دوستش گفت این انگشتر من پانصد دینار قیمت دارد و ان انگشتر رو به دوستش داد گفت به صورت ناشناس به بازار زرگرها برو و بگو من مسافرم و به پول اختیاج دارم و این انگشتر به من ارث رسیده میخواهم انرا بفروشم و بعد درمورد من سوال بپرس

دوست ضحاک همنجوری که ضحاک گفته بود به بازار رفت به دکان زرگری رسید داخل شد و به صاحب مغازه گفت من مسافرم و به پول احتیاج دارم و میخواهم این انگشتر  را که به من ارث رسیده را بفروشم صاحب مغازه انگشتر را نگاه کرد و گفت من انرا به قیمت پنجاه دینار میخرم و بعد درمورد ضحاک پرسید مغازه دار گفت ضحاک ادمی بی رحم است که هیچ بویی از انسانیت نبرده  دوست ضحاک تمام مغازه ها رو پشت سر گذاشت قیمتی بالاتر از از هفتاد دینار را نگفتن و همه ضحاک را ادمی ظالم معرفی میکردن تا رسید به مغازه ای کوچک صاحب مغازه ادم پیری بود و دوست ضحاک گفت من مسافرم و به پول این انگشتر که ارث به من رسیده احتیاج دارم قیمت ان چقدر است؟

پیرمرد یه نگاهی انداخت گفت انگشتر زیبایست و نگین ان اصل است قیمت او باید حدود پانصد دیناری باشد  اما من انقدر پول ندارم که بتوانم ان را بخرم و بعد در مورد ضحاک پرسید  و پیرمرد گفت مردم خود به هم ظلم میکنن و ان را به گردن ضحاک می اندازند